Het Global Trade Item Number (GTIN) wordt gebruikt om handelseenheden (bijvoorbeeld producten die online of in de winkel verkocht worden) uniek en eenduidig te identificeren.
Het is de verantwoordelijkheid van de merkeigenaar van het product om met zijn GS1 Bedrijfsprefix GTIN's toe te kennen. Bedrijven kunnen beslissen om dit zelf te doen op basis van de hieronder beschreven nummeringsstructuren of ze kunnen My Product Manager gebruiken om automatisch correcte GTIN's voor hun producten te laten aanmaken.
Ieder product dat onderscheidbaar moet zijn van een ander product, krijgt een eigen GTIN. Het GTIN blijft onveranderd als de kenmerken van dat product onveranderd blijven. Een reeds toegekende GTIN kan niet hergebruikt worden voor een ander product.
Breng je aanpassingen aan aan een bestaand product en weet je niet of je hierdoor het product een ander GTIN moet toekennen? Raadpleeg dan zeker de globale regels rond het toekennen van GTIN's. Je vindt deze regels terug op de website van GS1 Global: de GTIN management standard.
Samenstelling van een identificatienummer
Een identificatienummer start altijd met een bedrijfsprefix. Er bestaan bedrijfsprefixen van verschillende lengtes: van 7 cijfers (= codepakket van 100 000 codes) tot 11 cijfers lang (=codepakket van 10 codes). Het prefix wordt aangevuld met een x aantal cijfers om tot een volledig identificatienummer (bijvoorbeeld productcode) te komen. Hoe korter dus het bedrijfsprefix, hoe meer vrije posities om producten mee te identificeren. Oftewel, hoe korter de bedrijfsprefix, hoe meer identificatienummers je kan maken. Dit noemen we de ‘nummeringscapaciteit’. Het laatste cijfer is een controlecijfer om te verifiëren of de code correct is.
Verschillende GTIN structuren
Er bestaan verschillende GTIN-nummeringsstructuren. De keuze hangt af van het type product en van de toepassing van de gebruiker.
-
Voor detailhandelseenheden: GTIN-13 of GTIN-8
-
Voor standaardgroeperingen van handelseenheden niet verkocht worden aan de eindconsument: GTIN-14
GTIN-8: Kleine detailhandelseenheden
In het geval van zeer kleine producten die aan de kassa gescand moet worden binnen de FMCG of Doe-Het-Zelf, Tuin en Dier sector, kan een GTIN-8 gebruikt worden. Dit identificatienummer moet vervolgens gecodeerd worden in een EAN-8 barcode.
Opgelet: een GTIN-8 is een uitzondering en bevat niet het GS1 bedrijfsprefix van de merkeigenaar. Een GTIN-8 moet aangevraagd worden bij GS1 Belgium & Luxembourg, en kan enkel verkregen worden indien het gaat om een zeer klein product.
De zes eerste cijfers van een GTIN-8 worden toegekend door GS1 Belgium & Luxembourg. Het laatste artikelnummer is variabel (van 0 tot 9) en wordt door de merkeigenaar toegekend. Bedrijven aangesloten bij GS1 Belgium & Luxembourg kunnen GTIN-8 nummers aanvragen mits voorlegging van de verpakking en/of het etiket zodat GS1 de afmetingen kan checken.
GTIN-14: Standaardgroeperingen van handelseenheden niet bestemd voor detailhandelsverkooppunt
Handelseenheden die niet verkocht worden aan de eindconsument, ook wel secundaire of logistieke verpakkingsniveaus genoemd, kunnen geïdentificeerd worden met een specifiek GTIN-13 (bijvoorbeeld in geval van een heterogene standaardgroepering) of met een GTIN-14, gevormd op basis van het GTIN-13 van de bevatte handelseenheid. Zie hierboven de structuur voor GTIN-13.
GS1 raadt aan om waar mogelijk een GTIN-14 toe te kennen om zo de nummeringscapaciteit van het GS1 bedrijfsprefix te sparen.
Opgelet: in de gezondheidszorg wordt het gebruik van een GTIN-14 wel toegelaten voor detailhandelseenheden die bijvoorbeeld aan de kassa in de apotheek gescand worden.