Op weg naar een circulaire economie met het HolyGrail 2.0 project
Tegen 2050 wil de Europese Commissie Europa klimaatneutraal hebben. Daarvoor is er heel wat werk nodig, maar elke stap vooruit is één in de goede richting. Zo dragen meer dan 130 multinationals en bedrijven uit de verpakkingsindustrie hun steentje bij met het HolyGrail 2.0 project. Het project van AIM en de Alliance to End Plastic Waste wil onze economie circulair maken door het slimmer en efficiënter maken van sortering- en recycleringsystemen met behulp van technologie én GS1 standaarden.
We willen het allemaal wel, de Holy Grail of ook wel het eeuwige leven, het bekende fenomeen uit de Indiana Jones films. Of we deze ooit zullen vinden, valt niet te zeggen. Wat we wel kunnen, is proberen naar een gelijkaardig fenomeen te streven binnen onze economie en zo duurzaam mogelijk met onze planeet om te gaan. Als bedrijven kunnen we via tal van initiatieven en projecten ons steentje bijdragen aan een circulaire economie. Eén van die projecten is het HolyGrail 2.0 project van AIM – European Brands Association en de Alliance to End Plastic Waste. Samen met meer dan 130 bedrijven, waaronder GS1, hebben ze zichzelf het doel gezet om het sorteren en recycleren van verpakkingen te verbeteren met technologie om onze economie circulair te maken.
Ook GS1 voegde zich dus bij het project. Jan Somers, CEO van GS1 Belgilux en WP 5 leader bij GS1 Europe, legt uit waarom een dergelijk project zo belangrijk kan zijn in het kader van de Europese Green Deal. “Het HolyGrail 2.0 project is ambitieus en moeilijk, want het is nog nooit op grote industriële schaal aangetoond. Als het wel lukt, dan hebben we iets gevonden dat een belangrijke bijdrage kan betekenen op weg naar een circulaire economie.”
HolyGrail 2.0 in een notendop
Wat is HolyGrail 2.0 nu juist? Aan de hand van technologie wil het project sorteren en daardoor ook recycleren efficiënter maken. Eén van de gebruikte technieken is de Digital Watermarking. Daarmee wordt een code, die met het blote oog niet zichtbaar is, op alle kanten op een product geplaatst. Als het product dan op een sorteerband terechtkomt, vindt een scanner de code en wordt er aangegeven wat er qua recyclage moet gebeuren. “Hierdoor optimaliseer je je sortering en komt niet alles op één hoop terecht”, vult Jan Somers aan.
De rol van GS1 standaarden
“Natuurlijk zal deze Digital Watermarking het alom bekende GTIN niet vervangen. Wat het voordeel hieraan is, is dat je dan op basis van het GTIN ook kan kijken welke soort recyclage er nodig is. De recyclage-info wordt dan namelijk gekoppeld aan het GTIN. Eigenlijk maken de GS1 standaarden met hun data de sorteer- en recycleermachines slimmer”, legt Jan Somers uit.
Bovendien helpt dit ook bij de rapportering van recyclage. “Stel je bedrijf brengt 1.000.000 blikjes op de markt. Dat is één GTIN die dan gekoppeld wordt aan die onzichtbare digitale watermark. Dat kan je dan weer tracken en tracen waardoor je eenvoudig kan zeggen hoeveel van de oorspronkelijke blikjes je hebt kunnen recycleren. Daardoor kunnen we enerzijds aan de Europese Commissie en anderzijds aan de consument beter communiceren wat en hoeveel er gesorteerd wordt.”
Een eerste testfase op poten gezet
Binnenkort gaat een eerste testfase van start in Kopenhagen. Daar zal een eerste prototype van een sorteerdetecteringseenheid geïnstalleerd worden in het Amager Resource Centre (ARC), waar met zo’n 125.000 stukken verpakking van ongeveer 260 verschillende voorraadeenheden (SKU’s) de werking van het systeem uitgeprobeerd zal worden. Ingenieurs zullen meerdere tests uitvoeren om na te gaan of het systeem de druk op industrieel niveau kan bijhouden. Als dit goed uitdraait, dan kunnen de eerste producten met digitale watermarkering tegen de eerste helft van 2022 in de rekken van Deense, Franse en Duitse supermarkten liggen.
